Kurum Kültürü Oluşturma ve Dil Becerileri ( Creating Institution Culture and Language Skills)
Keywords:
Corporate culture, language skills, corporate identityAbstract
The institutional culture accepted as a personality of a corporation has started to gain more importance nowadays with technological and cultural developments. The reason why institutions are trying to create a culture that is unique to them is that the culture is very influential on the events, the employees and the customer relations in the business life. Institutions have to consider the institutional culture in order to sustain their existence. Organizations that have a solid corporate culture reach success more quickly and easily. In this article, it has been tried to draw attention to the relation of language skills, which is an integral part of corporate communication, by establishing corporate culture. As a result of field survey; it has been determined that the studies related to the corporate culture are usually made by experts who serve in the human resources management and communication sector. It is known that Turkish language literature and Turkish educators have not done any work on this subject before. In our work entitled Culture Creation and Language Skills, we aimed to consider the inseparability of the institutional culture to the field of language skills closely related to communication.
References
Aksan, D. (2007). Her yönüyle dil ana çizgileriyle dil bilim-I (4.Basım). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2001). Yazılı ve sözlü anlatım kompozisyon sanatı. Ankara: Akçağ Yayınları.
Atay, O. (1999). Örgüt kültürü ve süreci. http://tebesirtozu.blogcu.com/orgut-kulturu-ve- sureci/1183387 kaynaktan 20/11/2017 tarihinde alınmıştır.
Brown, R. H. (2002). Retorik, Tekstüalite ve Sosyolojik Teoride Postmodern Dönüş. İçinde Arslan, H. (Edt.). Retorik, Hermeneutik ve Sosyal Bilimler: İnsan Bilimlerinde Retoriğe Dönüş. İstanbul: Paradigma Yayınları.
David, N., Berg, Kenwyn K. Smith. (1988). The self in social inquiry: researching methods paperback. Donnellon, A. (1998). Takım dili. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Durğun, S. (2006). Örgüt kültürü ve örgütsel iletişim. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, III (II), 112-132. http://efdergi.yyu.edu.tr.
Erengül, B. (1997). Kültür sihirbazlar. İstanbul: Evrim Yayınevi.
Eroğlu, E. ve Özkan, G. (2009). Örgüt kültürü ve iletişim doyumu ile bireysel özellikler arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi: bir uygulama örneği. Selçuk İletişim, 5, 4.
Fairhurst, G. T. ve Putnam, L. L. (1999). Reflection on the organization-communication equivalency question: the contributions of james taylor and his colleagues. The Communication Review, 3, 1- 19.
Fairhurst, G. T. ve Putnam, L. L. (2004). Organizations as discursive constructions. Communication Theory, 14, 5-26.
Gudykunst, W. B. (1997). Cultural variability in communication. Communication Research, 24(4), 327- 348.
Gülsünler, M. E. (2005). Kurum kimliği süreci ve işleyişi üzerine teorik ve uygulamalı bir çalışma.
Selçuk Üniv. Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 8 (1-2). Gürgen, H. (1997). Örgütlerde iletişim kalitesi. İstanbul: Der Yayınları.
Hogg, M. A. ve Vaughan, G. M. (2017). Sosyal psikoloji (Çev: Yıldız, İ. ve Gelmez, A.) Ankara: Ütopya Yayıncılık.
Kavcar, C. vd. (2016). Türkçe ve sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi. Ankara: Anı yay. Öngör, Y.A. (2015). Benden sonra devam. İstanbul: Alametifarika Yayıncılık.
Poole, M. S. Putnam, L. L. and Seibold, D. R. (1997). Organizational communication in the 21st century.
Mamagement Communication Quarterly, 11.
Seeger, M. W. (2001). Ethics and communication in organizational contexts: moving from the fringe to the center. American Communication Journal, 5.
Sever, S. (2011). Türkçe öğretiminde tam öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
Şimşek, Ş. vd. (2001). Davranış bilimlerine giriş ve örgütlerde davranış. Ankara: Nobel Yayıncılık. Şişman, M. (2007). Örgütler ve kültürler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Taylor, J. R. (2001). The ‘Rational’ organization reconsidered: an exploration of some of the organizational implications of self-organizing. Communication Theory, 11.
Telman, N. ve Ünsal, P. (2005). İnsan ilişkilerinde iletişim. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
Uzoğlu, S. (2011). Kurumsal Kimlik, Kurumsal Kültür ve Kurumsal İmaj. Kurgu Dergisi, 18, 337-353. Vural, Z B. (2005). Kurum kültürü. İstanbul: İletişim Yayınları.
Yalçın, A. (2006). Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Akçağ Yayınları.
İnternet Kaynakları
http://oys.hku.edu.tr/Dersicerikleri/eisl506/pdf/6.pdf adresinden 01.12.2017 tarihinde alınmıştır. http://notoku.com/kurumsal-imaj/ adresinden 01.12.2017 tarihinde alınmıştır. http://notoku.com/kurumsal-dizayn-kultur-ve-imaj-iliskisi/ adresinden 29.12.2017 tarihinde alınmıştır.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Anatolian Cultural Research (JANCR)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
