An Analysis on the Geographical Concentration of the Manufacturing Sector: TR81 Western Black Sea Region
DOI:
https://doi.org/10.15659/jancr.v8i1.161Keywords:
Manufacturing sector, Location Quotient, Geographical Concentration, ClusteringAbstract
Manufacturing sector, which is among economic activities, plays significant role in development. Hence, the sectors, which is concentrations or potential for concentration within the region, should be taken into account in the preparation of local and regional development policies. The purpose of this study to determine the level of sectoral and geographical concentration of manufacturing activities in the provinces constituting the TR81 Western Black Sea Region. In this perspective, the study utilizes data on the number of insured employees and workplace from the annual statistical base of the Social Security Institution (SGK). In the study, the years 2013 and 2022 were preferred to reveal the change between years. The data obtained were analyzed via Location Quotient method. In the analysis, insured employees and workplace data were evaluated separately. Thus, the concentration levels of manufacturing activities in Zonguldak, Bartın and Karabük provinces were revealed. Pertaining to the analysis based on insured employee data, it was concluded that one sector in Zonguldak and Karabük provinces and two sectors in Bartın province had full concentration level in 2013. On the other hand, one sector in each province in the region has full concentration level in 2022. The analysis based on workplace data shows that while two sectors in Bartın and one sector in Karabük had full concentration level in 2013, one sector in Bartın and Karabük had full concentration level in 2022. There is no sector with full concentration level in both 2013 and 2022 in Zonguldak.
References
Akdağ, G. (2018). TR81 Düzey 2 Bölgesindeki (Bartın, Karabük, Zonguldak) Bireysel Yatırımcıların Finansal Okuryazarlığı ve Bireyleri Finansal Yatırım Kararına Yönlendiren Faktörler [Yüksek lisans tezi]. Bartın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Akgüngör, S., Kumral, N. & Lenger, A. (2003). National industry clusters and regional specializations in Turkey. European Planning Studies, 11(6), 647-669.
Atalay, Y. (2022). Yeni Ekonomik Coğrafya Teorisi Bağlamında TR81 Bölgesi Dış Ekonomik Çevre Analizi: 2010-2020 Sektörel Panel Veri Analizi [Yüksek lisans tezi]. Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
BAKKA, (2014). TR81 düzey 2 bölgesinin sektörel yapı ve rekabet gücünün girdi çıktı modeli ile analizi. https://www.kalkinmakutuphanesi.gov.tr/assets/upload/dosyalar/sektorel-yapy-ve-rekabet-gucunun-girdi-cykty-modeliyle-analizi-01-04-2015-23-21-09.pdf . Erişim Tarihi: 01.01.2024.
BAKKA, (2024). Genel bilgiler. https://www.bakka.gov.tr/bolgemiz/bati-karadeniz/genel-bilgiler#:~:text=TR81%20Bat%C4%B1%20Karadeniz%20B%C3%B6lgesi%20%C3%A7ok,30%20milyondan%20fazla%20n%C3%BCfusa%20eri%C5%9Filebilmektedir Erişim Tarihi: 16.01.2024.
Baer, C. & Brown, T. (2006). Location quotients: a tool for comparing regional industry compositions. Incontext, 7(3), 1-3.
Belussi, F. (2006) “In Search of a Useful Theory of Spatial Clustering: Agglomeration Versus Active Clustering”,Asheim, B. vd. (Ed.), Clusters and Regional Development, USA: Routledge, 69-89.
Brantingham, P. L. & Brantingham, P. J. (1998). Mapping Crime for analytic purposes: location quotients, counts and rates. Crime Mapping and Crime Prevention, 8, 263-288.
Crawley, A., Beynon, M., Munday, M., (2013). Making location quotients more relevant as a policy aid in regional spatial analysis, Urban Studies, 50(9), 1854-1869.
Cromley, R.G. & Hanink, D. M. (2012). Focal location quotients: Specification and applications. Geographical Analysis, 44(4), 398-410.
Çelik, E. ve Sandal, E. K. (2022). Türkiye imalat sanayii ve alt sektörlerinin bölgesel yoğunlaşma yapısı: 2011- 2020 yılı karşılaştırmalı yerelleşme katsayısı analizi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 19(3) 1452-1468. https://doi.org/10.33437/ksusbd.1122318.
Çelikel Yiğiter, S. (2019). İstatistiki bölge birimleri sınıflaması düzey 2 bölgelerinde iş kazalarının değerlendirilmesi. İGS Akademik,1(1),1-11.
Çiftçi, M. (2018). Türkiye’ de bölgelerarası sektörel verimliliğim analizi. İşletme Araştırmalar Dergisi, 10(1), 551 – 580. https://doi.org/10.20491/isarder.2018.407
Deniz, T. ve Özdemir, Ü. (2014) Ekonomik coğrafya açısından bir araştırma: Zonguldak maden kömürü havzasında yabancı işçiler. E-Journal of New World Sciences Academy, 9(4),1-24. http://dx.doi.org/10.12739/NWSA.2014.9.4.4A0051.
Duran, E. (2022). Endüstri 4.0 Kapsamında Savunma Sanayisi Kümelenmeleri: Ankara İli Örneği [Doktora tezi]. Karabük Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
Eroğlu, O. ve Yalçın, A. (2014). Kümelenmeye ilişkin literatür taraması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(2), 81-96.
Ersungur, Ş. M. (2016). Bölgesel İktisat Teori, Politika ve Uygulama. İmaj Yayınevi.
Figueiredo, O., Guimaraes, P., Woodward, D., (2009). “Localization Economies and Establishment Size: Was Marshall Right After All?”, Journal of Economic Geography, 9(6), 853-868.
Groff, E. (2011). Exploring ‘near’: characterizing the spatial extent of drinking place ınfluence on crime”, Australian & New Zealand Journal Of Criminology, 44 (2), 156-179.
Isaksen, A. (1998). Regionalisation and Regional Clusters as Development Strategies in a Global Economy. STEP Centre for Innovation Research.
Isserman, A.M. (1977). The Location Quotient Approach for Estimating Regional Economic Impacts, Journal of the American Institute of Planners, 43(1), 33-41.
Karakayacı, Ö. (2010). Ekonomik büyüme ve girişimcilik aktivitelerinde kümeleşmenin rolü: Bursa ve Konya sanayi kümeleri örneğinde karşılaştırmalı bir araştırma. Megaron, 5(3), 149-159.
Kaygalak, İ. (2011). Türkiye’de sanayi kümelenmesi ve sanayinin yer seçimindeki yeni eğilimler. TÜCAUM VI. Coğrafya Sempozyumu, (1), 169-180.
Keskin, H. ve Dulupçu, M.A. (2010). Kümelenmeler: bir literatür incelemesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 15(2), 441-461.
Li, R. (2015). National and regional socio- economic dependence on the fishery sector in mainland China. Fisheries Management and Ecology, 22 (1), 33-44.
Yavan, N. (2006). Türkiye'de Doğrudan Yabancı Yatırımların Lokasyon Seçimi Üzerine Uygulamalı Bir Araştırma [Doktora tezi]. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Malmberg, A., & Maskell, P. (2002). The elusive concept of localization economies: Towards a knowledge-based theory of spatial clustering. Environment and Planning A, 34(3), 429-449.
Manavgat, G. ve Saygılı, F., (2014, 4-6 Haziran). Ege bölgesindeki endüstriyel faaliyetlerin coğrafi yoğunlaşması üzerine bir analiz. International Congress of Turkish Association of Geographers, Muğla, 1-12.
McCord, E. S., & Ratcliffe, J. H. (2009). Intensity value analysis and the criminogenic effects of land use features on local crime Patterns. Crime Patterns and Analysis, 2(1), 17-30.
Munandar, T.B., Azhari, Musdholifah A. & Arsyad, L. (2017). Modified agglomerative clustering with location quotient for identification of regional potential sector. Journal of Theoretical and Applied Information Technology, 95(5), 1191-1199.
Morgan, J. Q. (2004). The Role Of Regıonal Industry Clusters In Urban Economıc Development: An Analysıs Of Process And Performance [Unpublished doctoral thesis]. North Carolina State University.
Oral, M. (2014). Kümelenme Yaklaşımının Firma Performansına Etkisi: Ankara OSTİM Örneği [Yüksek lisans tezi]. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Özdemir, Ü. (2010). Demir Yolu Ulaşım Politikaları ve Karabük Demir Çelik Fabrikalarının Kuruluşu, Kuruluşundan Bugüne Karabük ve Demir Çelik Sempozyumu.
Özdemir, Ü., Kantürk Yiğit, G ve Ünlü, İ. (2021). Atölye tip imalat açısından Safranbolu lokumları üzerine bir durum çalışması. Özüdoğru, H., Aydın, F. Ve Özkan, F.H. (Ed.) Pandemi Sürecinde Ekonomi ve Sosyal Bilimlerde Yeni Eğilimler içinde (381-408) Gazi Kitapevi.
Seçkin, E. (2015). Perakende sektöründeki yapısal dönüşümün Bursa’daki üretim piyasası ile tüketim piyasasına yansıması. Megaron, 10(1), 70-79.
SGK (2023) Yıllık İstatiskler. https://www.sgk.gov.tr/Istatistik/Yillik/fcd5e59b-6af9-4d90-a451-ee7500eb1cb4/ Erişim Tarihi: 25.12.2023
Sungur, O. (2015). TR61 (Antalya, Isparta, Burdur) Bölgesinde Sektörel Yoğunlaşmanın ve Yoğunlaşma Dinamiklerinin Analizi. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 13(3), 289-315.
Şener Uzcan, G. ve Karayılmazlar, S. (2018). TR81 Düzey 2 Bölgesi Orman Ürünleri Endüstrisinin Kümelenme Analizi. Bartın Orman Fakultesi Dergisi, 20 (2), 239-25, https://doi.org/10.24011/barofd.421111.
Tümertekin, E. (1954). Ağır demir sanayii ve Türkiye’deki durumu, İstanbul Üniversitesi Yayınları.
Virtanen, J., Ahvonen, A. & Honkanen, A. (2001). Regional socio-economic importance of fisheries in Finland. Fisheries Management and Ecology. 8(4-5), 393-403.
Yılmaz, M. ve Özdemir, Ü. (2021). Haddehaneler ölçeğinde Karabük’te sanayinin desantralizasyonu. Özüdoğru, H., Aydın, F. Ve Özkan, F.H. (Ed.) Pandemi Sürecinde Ekonomi ve Sosyal Bilimlerde Yeni Eğilimler içinde (79-108) Gazi Kitapevi.
Yuanyuan, C. & Bingliang, S. (2017). Logistics agglomeration and its impacts in china. Transportation Research Procedia, 25, 3875-3885.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Journal of Anatolian Cultural Research (JANCR)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
