Yenilikçi Davranışları Etkileyen Faktörler: Devlet Hastanesi Örneği (Factors Affecting Innovative Behavior: State Hospital Example)
Anahtar Kelimeler:
Yenilikçi Davranış- Sağlık Personeli- İdari Personeli- Sağlık HizmetiÖzet
Bu çalışmanın amacı sağlık personelinin yenilikçi davranışlara ilişkin görüşlerini ve yenilikçi davranışlarını etkileyen faktörleri saptanmaktır. Çalışma, 21 Aralık 2015- 31 Mayıs 2016 tarihleri arasında Kırıkkale Devlet Hastanesi ve Lüleburgaz Devlet Hastanesinde çalışan sağlık personeli ve idari personele uygulanmıştır. Çalışmada örneklem seçimine gidilmemiş, araştırmaya katılmayı kabul eden ve en az 1 yıl çalışma süresi bulunan 200 katılımcı ile yürütülmüştür. Araştırmaya katılan bireylerin yaşları 19 ile 57 arasında değişmekte, aritmetik ortalamasının 34.52±9.08 olduğu görülmektedir. Katılımcıların %69’u kadındır. %41’i hemşire, %20.5’i idari personelden oluşmaktadır. %70.5’i evli, %39’u lisans mezunudur. Katılımcıların hizmet yılları 1 ile 34 yıl arasında değişmektedir. Hizmet yılı aritmetik ortalaması 11.51±9.24, kurumda çalışma sürelerinin ortalaması 5.75±3.27, aylık ortalama nöbet sayısı ortalaması 6.43±2.60’dır. Büyük bölümü (%85) 657’ye tabi olarak çalışmaktadır. “Mesleki uygulamalarınıza herhangi bir yenilik getirildi mi?” sorusuna 166 cevap verilmiştir. %30.1 ile evet cevabı verilirken, %69.9’luk bölümünün hayır cevabı verdiği görülmüştür. Yenilikçi davranışların geliştirilmesinde özellikle yönetim desteği, çalışma koşulları ve teknolojik gelişmeler önemli bulunmuştur. Ayrıca cinsiyete göre yenilikçi davranış geliştirmede etkili faktörler değişmektedir. Kadınlar iş yükünü yenilikçi davranış geliştirmede erkeklere göre daha etkili bulmaktadır. Yenilikçi davranış geliştirmede etkili faktörlerin saptanması, engellerin ortadan kaldırılması ve güçlü yönlerin geliştirilmesi sunulan hizmeti doğrudan etkileyecektir. Böylece sağlık profesyonelleri kendilerini sürekli yenileyebilecek, iş doyumları artacak ve tüm bunlar hizmet kalitesine yansıyacaktır.
Referanslar
Açıkgöz, Ersoy B. vd. (2008). Yenilikçiliğe yönelik devlet uygulamaları ve AB karşılaştırması. Yönetim ve Ekonomi,15, 59-74.
Akkoç, İ. (2012). Gelişim kültürü ve etik iklimin yenilikçiliğe etkisinde dağıtım adaletinin rolü.
Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 4(3), 45-60.
Boutros, A. (2007). How To Make Innovation Happen. Physician Exucative, 33(2), 36-40. Dane, Ş. (2012). 1.Ulusal hemşirelikte yenilikler kongresi uluslararası katılımlı özet kitabı. 11-
Ekim 2012-Ankara. http://www.yenitip.org/pdf/hemirelik.pdf. (Erişim Tarihi: 21.10.2015).
Derin, N. ve Demirel, E.T. (2012). Tükenmişlik sendromunun örgütsel bağlılığı zayıflatıcı etkilerinin Malatya merkez’de görev yapan hemşireler üzerinde incelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(2), 509-530.
Dil, S. vd. (2012). Hemşirelik eğitiminde inovasyon. International Journal Of Human Sciences, 9(2), 1217-28.
Ersin, F. ve Bahar, Z. (2014). Küreselleşmenin hemşireliğe etkisi. Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 11(3), 280-288.
International Council of Nurses (ICN). (2009). Delivering quality, servingcommunities: Nurses leading care innovations. 3, place Jean-Marteau, 1201 Geneva, Switzerland.
İşcan, Ö.F. ve Karabey, C.N. (2007). Örgüt iklimi ile yeniliğe destek algısı arasındaki ilişki.
GÜ Sos. Bil. D, 6(2), 103-116.
Kang, S.Y. (2003). Development and testing of the creative nursing practice index (CNPI). Dissertation, Minesota University. UMI Number: 3098601, http://www.kutuphane.istanbul.edu.tr/everitaban.htm. (Erişim Tarihi: 28.03.2016).
Kılıçer, K. ve Odabaşı, F. (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği (BYÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 150-164.
Öneren, M. vd. (2016). Bilgi paylaşımının yenilikçi davranışa ve örgütsel güvene etkisi üzerine bir araştırma. Akademik Bakış Dergisi, 58, 127-157.
Özcanarslan, N. (2009). Hemşirelerin iş ortamındaki stresörlerinin belirlenmesi. T.C. Çukurova Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Hemşirelik Ana Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi. Adana.
Özdemir, P.G. vd. (2018). Vardiyalı çalışma bozukluğu ve vardiyalı çalışmanın ruhsal ve bedensel etkileri. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 10(1), 71-83. doi:10.18863/pgy.336513.
Özgür, H. (2013). Bilişim teknolojileri öğretmen adaylarının eleştirel düşünme eğilimleri ile bireysel yenilikçilik özellikleri arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 409-420.
Özkan, Ö. vd. (2013). Özel hastanelerde çalışan hemşirelerin algılanan iş ve gelir güvencesizliği ile çalışma koşulları. Cumhuriyet Hemşirelik Dergisi, 2(1), 15-25.
Scott, S. G. ve Bruce, R. A. (1994). Determinants of ınnovative behavior: A Path model of ındividual ınnovation in the workplace. Academy of Management Journal, 37(3), 580- 607.
Sönmez, B. ve Yıldırım, A. (2014). Bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin yenilikçi davranışları ve yenilikçi davranışlarını etkileyen faktörlere ilişkin görüşlerinin belirlenmesi: Niteliksel bir çalışma. Sağlık ve Hastane Yönetimi Dergisi, 2(1), 40-59.
Tabak, A. vd. (2010). Denetim odağı ve yenilikçi birey davranışları arasındaki ilişkiler: Belirsizliğe tolerans ve risk almanın aracılık etkisi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 159–176.
T.C. Sağlık Bakanlığı. (2017). Türkiye Sağlık Personeli Memnuniyet Araştırması. Sağlık Bakanlığı Yayın No :1077. Sağlık Araştırmaları Genel Müdürlüğü Yayın No :SB- SAGEM-2017/3. S:13. Ankara.
Yahyagil, M. Y. (2001). Örgütsel yaratıcılık ve yenilikçilik. Yönetim, 12(38), 7-16.
Yuan, F. ve Woodman, R.W. (2010). Innovative behavior in the workplace: The role of performance and image outcome expectations. Academic Management Journal, 53(2), 323-342.
Yüksel, İ. (2003). Hemşirelerin iş güçlüğünü oluşturan değişkenlerin iş doyumu, iş gerilimi ve örgütsel bağlılık üzerindeki etkisinin analizi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1), 261-272.
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Anadolu Kültürel Araştırmalar Dergisi (ANKAD)
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
