Tarih Öğretmenlerinin Okul Dışı Tarih Öğretimi Algılarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi (The Thesis About Different Factors of the Perceptions about the Out of School Education, of The History Teachers)
Anahtar Kelimeler:
Okul dışı öğretim- okul dışı tarih öğretimi- tarih öğretmenleriÖzet
Okul dışı tarih öğretimi birinci elden kaynak sunup, öğrenciyi kanıtlarla karşı karşıya getirdiği için eğitim öğretimde önemi gittikçe artmaktadır. Tarih öğretmenlerinin okul dışı tarih öğretimine ağırlık vermeleri de dersin kalıcılığını arttırarak öğrencilerde tarihsel ve düşünme becerilerinin gelişmesine olanak sağlayacaktır. Bu çalışmanın amacı tarih öğretmenlerinin okul dışı tarih öğretimine ilişkin algılarını ortaya koymaktır. Araştırmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Çalışma grubunu Gaziantep ili Şahinbey ve Şehitkamil ilçelerinde ortaöğretim kurumları olan liselerde görev yapan 128 tarih öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Yazıcı ve Yıldırım (2017) tarafından geliştirilen “Okul Dışı Tarih Öğretimi Algı Ölçeği" kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 22.0 istatistiksel yazılımından yararlanılarak frekans, aritmetik ortalama, standart sapma gibi betimsel istatistikler ve t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) analiz teknikleri kullanılmıştır. Araştırma sonuçları tarih öğretmenlerinin okul dışı tarih öğretimine ilişkin algılarının yüksek ( C =4,24) olduğu belirlenmiştir. Yine araştırma sonucunda tarih öğretmenlerinin okul dışı tarih öğretimine ilişkin algıları cinsiyet, mezun oldukları fakülte ve kıdem değişkenlerine göre benzer bulunmuştur. Bu sonuçlara göre tarih öğretmenlerinin okul dışı tarih öğretimine daha fazla ağırlık vermesi gerektiği önerilmektedir.
Referanslar
Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Işık, H. (2008). İlköğretimde tarih konularının yerel tarih ile ilişkilendirilmesinin öğrenci başarısına etkisi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(4), s. 290-310.
Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınevi.
Kemper, E. vd. Stringfield, S. and Teddlie, C. (2003). Sampling strategies in social science research. In A. Tashakkori & C. Teddlie (Eds.), Handbook of mixed methods in social and behavioral research. Thousand Oaks, CA: 273-296.
Özçelik, İ. (1993). Tarih Araştırmalarında Yöntem ve Teknikler. Ankara, s. 2-3.
Safran, M. ve Ata, B. (1998). Okul dışı tarih öğretimi. GÜ Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 (1), 87-94.
Safran, M. ve Ata, B. (2006). Okul dışı tarih öğretimi. Tarih Eğitimi Makale ve Bildiriler. Ankara: Gazi Kitabevi.
Yazıcı, F. ve Yıldırım, T. (2017). Okul Dışı Tarih Öğretimi ve Sosyal Zekâ Arasındaki İlişkinin Yol Analiziyle İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) 18 (2), Ağustos, s. 733-755.
Yeşilbursa, C.C. (2008), Sosyal Bilgiler Öğretiminde Tarihi Yerlerin Kullanımı. TÜBAR, XXIlI, Bahar, s.209-222.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2000). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Anadolu Kültürel Araştırmalar Dergisi (ANKAD)
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
