İlkokul 4. Sınıf Öğrencilerinin Okuma Tutumu ile Okuduğunu Anlama Düzeyi ve Rutin Olmayan Problem Çözme Başarısı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi
Anahtar Kelimeler:
Okuma Tutumu- Okuduğunu Anlama- Rutin Olmayan Problem ÇözmeÖzet
Bu araştırmada ilkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin okuma tutumu ile okuduğunu anlama düzeyi ve rutin olmayan problem çözme başarısı arasındaki ilişkiye bakılmıştır. Araştırmanın örneklemini Kahramanmaraş İlinin Dulkadiroğlu İlçesi’nde bulunan bir ilkokulun dördüncü sınıfında öğrenim gören 120 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın yöntemi ilişkisel tarama modelidir. Verilerin analizinde okuma tutumu ile okuduğunu anlama düzeyi ve rutin olmayan problem çözme başarısı arasındaki ilişkiye bakmak için korelasyon analizi, okuduğunu anlama düzeyi ile rutin olmayan problem çözme başarısı arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılığın olup olmadığına bakmak için ilişkisel t testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda okuma tutumu ile okuduğunu anlama düzeyi ve rutin olmayan problem çözme başarısı arasında pozitif yönlü düşük düzeyde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Okuduğunu anlama düzeyi ile rutin olmayan problem çözme başarısı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Referanslar
Akkaya, N. & Özdemir, S. (2013). Ortaöğretim öğrencilerinin okumaya yönelik tutumlarının incelenmesi (İzmir-Buca örneği). Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 75- 96.
Akyol, H. (2015). Türkçe ilk okuma yazma öğretimi (14. Baskı). Ankara: Pegem A Akademi.
Akyol, M. (2014). Yapılandırılmış akıcı okuma yönteminin üçüncü sınıf öğrencilerinin akıcı okuma ile okuduğunu anlama becerilerine etkisi. (Yüksek Lisans Tezi), Niğde Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde.
Altun, M. (2013). Matematik öğretimi eğitim fakülteleri ve ilkokul öğretmenleri için (18.
Basım). Bursa: Aktüel Alfa Akademi Basım Yayın Dağıtım.
Ateş, M. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin okuduğunu anlama düzeyleri ile Türkçe dersine karşı tutumları ve akademik başarıları arasındaki ilişki. (Doktora Tezi), Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Atılgan, H. (2013). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (6. Baskı). Atılgan, H. (Ed.) Ankara: Anı Yayıncılık.
Başaran, M. & Ateş, S. (2009). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin okumaya ilişkin tutumlarının incelenmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29 (1), 73- 92.
Baştürk, Ş. (2014). Ölçme araçlarının taşıması gereken nitelikler “eğitimde ölçme ve değerlendirme”. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Boz, İ. (2018). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama düzeyi ile matematik problemlerini çözme başarısı arasındaki ilişkinin incelenmesi. İnsan ve Sosyal Bilimler Dergisi, 1 (1), 40-53.
Büyüköztürk, Ş. ve vd. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (Geliştirilmiş 13. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Çöğmen, S. (2008). Eğitim fakültesi öğrencilerinin kullandıkları okuduğunu anlama stratejileri. Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
Dinç Artut, P. & Tarım, K. (2009). Öğretmen adaylarının rutin olmayan sözel problemleri çözme süreçlerinin incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,22(1), 53-70.
Durualp, E., Durualp, E. & Çiçekoğlu, P. (2012). 6-8. Sınıftaki öğrencilerin okumaya ilişkin tutumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(1), 159-174.
Ede, Ç. (2012). Zihin haritalama tekniğinin öğrencilerin Türkçe okuma metinlerini anlama, başarı ve öğrenmelerinin kalıcılığına etkisi. (Yüksek Lisans Tezi), Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
Erdem, E. (2016). Matematiksel muhakeme ile okuduğunu anlama arasındaki ilişki: 8. Sınıf örneği. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 10(1), 393-414.
Erdoğan, Ö. (2013). İlkokuma yazma öğretimi sürecinde anlama becerileri “ilkokuma-yazma programı ve öğretimi” (Editör: S. Çelenk). Ankara: Eğiten Kitap.
Fraenkel, J. R. & Wallen, N. E. (2003). How to design and evaluate research in education. (5th Edition). NY: McGraw-Hill.
Güneş, F. (2013). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem A Yayıncılık. Güngör Kılıç, A. (2004). İşbirlikçi öğrenme, okuduğunu anlama, strateji kullanımı ve tutum.
(Doktora Tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Haylock, D. & Cockburn, A. D. (2014). Küçük çocuklar için matematiği anlama (Çeviri Ed.:
Z. Yılmaz). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Işık, C. & Kar, T. (2011). İlköğretim 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin sayı algılama ve rutin olmayan problem çözme becerilerinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 57-72.
Kabakçı Yurdakul, I. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri “veri toplama araçlarında bulunması gereken nitelikler”. Ankara: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Kanmaz, A. & Saracaloğlu, A. S. (2012). Okuduğunu anlama stratejisi kullanımının okumaya yönelik tutum ve kalıcılığa etkisi. e-Journal of New World Sciences Academy NWSA- Education Sciences, 7(2), 764-776.
Karahan, B. Ü. (2018). Okumaya yönelik tutum ölçeği: ölçek geliştirme çalışması. Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(1), 67-73.
Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi:'' kavramlar, ilkeler, teknikler'' (21. Basım).
Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kolovou, A. (2011). Mathematical problem solving in primary school. Freudenthal Institute for Science and Mathematics Education, Faculty of Science, Utrecht University, The Netherlands.
Kuşdemir, Y. (2019). İlkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin okumaya yönelik tutumlarının incelenmesi, Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 75-86.
Doorman, M., Drijvers, P., Heuvel-Panhuizen, M., Lange, J. & Wijers, M. (2007). Problem solving as a challenge for mathematics education in the Netherlands. ZDM Mathematics Education, 39, 405–418.
Nesin, A. (2018). Matematik ve korku (10. Basım). Ankara: Nesin Yayıncılık.
Olkun, S. & Toluk Uçar, Z. (2012). İlköğretimde etkinlik temelli matematik öğretimi (5. Baskı).
Ankara: Eğiten Kitap Yayıncılık.
Özbay, M. & Özdemir B. (2012). Okuduğunu anlama sürecinde çıkarım yapma becerisinin işlevi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(18), 17-28.
Özcan, Z. Ç. & Doğan, H. (2018). Erken matematik becerileri, okuduğunu anlama ve matematiksel problem çözme ile ilgili boylamsal bir çalışma. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 8(1), 1-18.
Özdemir, S. & Şerbetçi, H. N. (2018). İlkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin okumaya yönelik tutumları (Bartın örneklemi). İlköğretim Online, 17(4), 2110-2123.
PIRLS (2011). PIRLS 2011 International results in reading. TIMSS & PIRLS International Study Center, Lynch School of Education, Boston College Chestnut Hill, MA, USA.
Sallabaş, M. E. (2008). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin okumaya yönelik tutumları ve okuduğunu anlama becerileri arasındaki ilişki. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(16), 141-155.
Semizoğlu, R. (2013). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama ve görsel okuma düzeyi ile problem kurma becerisi arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Sidekli, S. (2010). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin okuma ve anlama becerilerini geliştirme. (Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Sönmez, V. (2015). Program geliştirmede öğretmen elkitabı (Genişletilmiş 18. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Şahin-Taşkın, Ç. & Esen-Aygün, H. (2017). İlkokul öğrencilerinin okuma tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. İlköğretim Online, 16(3), 1120-1136.
Tekin, H. (1984). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Has-soy Matbaacılık. Tekin, H. (2010). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (20. Baskı). Ankara: Yargı Yayınevi.
Temiz, D. & Ev Çimen, E. (2017). Beşinci sınıf öğrencilerinin farklı türde verilmiş problemleri çözme becerilerinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 6(4), 297- 310.
Temizkan, M. (2008). Bilişsel okuma stratejilerinin Türkçe derslerinde bilgiye dayalı metinleri okuduğunu anlama üzerindeki etkisi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2), 129-148.
Ulu, M. (2016). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin akıcı okuma, basit anlama ve çıkarımsal anlama düzeylerinin problem çözme başarısına etkilerini açıklayan bir yapısal eşitlik modeli. Eğitim ve Bilim, 41(186), 93-117.
Ural, A. & Ülper, H. (2013). İlköğretim matematik öğretmeni adaylarının matematiksel modelleme ile okuduğunu anlama becerileri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Kurumsal Eğitimbilim Dergisi, 6(2), 214-241.
Üçgül Öcal, İ. (2011). İlköğretim 6. Sınıf matematik dersi sayılar öğrenme alanı için bilişsel hazırbulunuşluk testinin geliştirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ünal, M. (2012). 6. Sınıf öğrencilerinin okuma tutumlarının okuduğunu anlamaya olan etkisi. (Yüksek Lisans Tezi), Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
Ürün Karahan, B. & Taşdan, M. (2016). 5. ve 6. Sınıf öğrencilerinin okumaya karşı tutum ve motivasyonlarının okuduğunu anlama becerileri ile ilişkisi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 5(2), 949-969.
Van De Walle, J. A., Karp, K. S. & Bay-Williams, J. M. (2016). İlkokul ve ortaokul matematiği
(Çev. Ed.: Prof. Dr. S. Durmuş) (7. Basım). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Yıldız, C., Okur, A., Arı, G. & Yılmaz, Y. (2013). Yeni öğretim programına göre kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi (4+4+4 sistemine uyarlanmış ve geliştirilmiş) (Ed.: C. Yıldız). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Yıldız, M. & Kaman, Ş. (2016). İlköğretim (2-6. sınıf) öğrencilerinin okuma ve yazma tutumlarının incelenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2, 507-522.
Yılmaz, M. (2008). Türkçede okuduğunu anlama becerilerini geliştirme yolları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 131-139.
Yılmaz, M. (2015). İlköğretim 4. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama seviyeleri ile Türkçe, matematik, sosyal bilgiler ve fen ve teknoloji derslerindeki başarıları arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (29), 9-14.
Witzel, B. S. & Little, M. E. (2018). Zorlanan çocuklar için ilköğretim matematik öğretimi “matematiğin dili” (Çev. Ed. M.F. Öçal ve T. Kar; Çeviren: A.S. İpek). Ankara: Anı Yayıncılık.
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Anadolu Kültürel Araştırmalar Dergisi (ANKAD)
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.