Investigation of the Message Element in the Narrative Texts in the 5th and 8th Grade Turkish Textbooks of Secondary School
DOI:
https://doi.org/10.15659/jancr.v8i2.165Keywords:
Narrative text, message, reading comprehension, critical reading, analytical readingAbstract
The aim of this study is to examine how the message element is given in the narrative texts in the fifth and eighth grade Turkish textbooks of secondary school. When developed societies are examined, it is seen that one of the main conditions of being a modern individual is the ability to adapt to current situations and problems by understanding them well. This adaptation process is achieved by the individual's ability to effectively assimilate high-level thinking skills. The modern individual is the individual who can handle the texts he/she reads with analytical and critical reading skills and find the message of the text. At this point, it is also important how the messages embedded in the texture of the text should be given to the reader. Literature review model was used in the study. The studies in the field were examined and it was observed that the researchers presented the message under the title of direct message and indirect message. However, it was noticed that these classifications ignored elements such as conflict, character, time and space that make up narrative texts, and a new classification was made by feeling the lack of a classification that reveals that the message is presented through these elements. In our study, a classification was put forward in order to fill a gap in the field in this direction and the messages in the specified textbooks were analyzed based on this classification.
References
Akçay, S. (2015). Samed Behrengi’nin hikâyelerindeki eğitsel iletiler üzerine bir araştırma, (Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
Aksan, D. (2000). Her yönüyle dil ana çizgileriyle dil bilim. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Arıcı, A. F. (2018). Okuma eğitimi. Ankara: Pegem Atıf İndeksi.
Ay, Ş. (2005). Eleştirel düşünme öğretimi ve Bloom'un aşamalı sınıflaması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 165- 173.
Babacan, M. (2009). Yazılı ve sözlü anlatım: Kompozisyon bilgileri. İstanbul: Akademik Kitaplar.
Beyreli, L., Celepoğlu, A., Çetindağ, Z. (2017). Metin türleri, Yazılı ve Sözlü Anlatım (s.108-129) içinde, Ankara: Pegem Akademi.
Biancarosa, C. ve Snow, C. E. (2006). Reading next—A vision for action and research in middle and high school literacy: A report to carnegie corporation of new york (2nd ed.). Washington, DC: Alliance for Excellent Education.
Bulut, Y. ve Yıldız, N. Yazılı Anlatım ve Türleri (öykü/hikâye ve roman). Erişim Adresi: https://turkdili.marmara.edu.tr/dosya/turkdili/TRD.122%20Bahar%20D%C3%B6nemi%20Ders%20%C4%B0%C3%A7erikleri/TRD122-01.%20%C3%9Cnite.pdf
Cesur, E. ve Baş, B. (2015). Mavisel Yener’in çocuklara yönelik öykülerindeki eğitsel iletiler üzerine bir araştırma. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 3(3), 64-76.
Cihangir, A. ve Demir, A. (2023). Ortaokul Türkçe ders kitaplarındaki hikâye edici metinlerde ileti ögesi, Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Çağlayan, A. (2013). Ahlak pusulası, ahlak ve değerler eğitimi. İstanbul: DEM Yayınları.
Çetindağ, Z. (2017). Okuma. Beyreli, L. Ve Çetindağ, Z. (Ed.), Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Pegem Akademi
De Beaugrande, A. ve Dressler, W. U., (2002) Introduction to text linguistic, London: Longman.
De La Garanderie, A. (1990). Pour une pédagogie de l'intelligence, Paris: Le Centurion.
Demirel, M. (1992). Temel boyutlarıyla okuduğunu kavrama süreci. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, 325-334.
Demirel, Ö. (2010). Öğretim ilke ve yöntemleri-öğretme sanatı. Ankara: Pegem Yayınları.
Devellioğlu, F. (2008). Osmanlıca-Türkçe ansiklopedik lûgat, Ankara: Aydın Kitapevi.
Elder, L. ve Paul, R. (2004). The miniature guide to the human mind: How it learns – How it mislearns, ABD: The Foundation for Critical Thinking.
Günay, D. (2003). Metin bilgisi, İstanbul: Multilingual Yayıncılık.
Güneş, F. (2012). Öğrencilerin düşünme becerilerini geliştirme. Türklük Bilimi Araştırmaları, (32), 127-146.
Güneş, F. (2013a). Türkçe öğretiminde metin seçimi, Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(1), 1-12.
Güneş, F. (2013b). Türkçede metin öğretimi yerine metinle öğrenme, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı. 6 (11).
Güneş, F., (2021), Düşünme nedir? Nasıl öğretilir?, Eleştirel ve Analitik Düşünme, (2-24) içinde, Ankara: Pegem Akademi.
Helimoğlu Yavuz, M. (2009). Masallar ve eğitimsel işlevleri. İstanbul: Cumhuriyet Kitapları.
Horiba, Y. (2000). Reader control in reading: Effects of language competence, text type, and task, Discourse Processes, 29(3), 223-267. doi: 10.1207/S15326950dp2903_3
Kaplan, K. (2013). Hidayet Karakuş’un roman ve hikâyelerinde yer alan eğitsel iletiler. (Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi).
Kuşdemir, Y. ve Katrancı, M. (2016). Okumada kaygı ve anlama: Ana fikri bulamıyorum öğretmenim!. Eğitim ve Bilim, 41(183). doi: http://dx.doi.org/10.15390/EB.2016.4951
Nickerson, R. S. (1988). On improving thinking through ınstruction. Review of Research in Education, 15(1), 3–57. doi:10.3102/0091732X015001003
Özdemir, E. (1983). Okuma sanatı. İstanbul: Varlık Yayınları.
Özdemir, E. (2005). Eleştirel okuma. İstanbul: Bilgi Yayınevi.
Özden, Y. (2005). Öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem A.
Özkan, E. ve Başkan, A. (2020). Okuma ve söz varlığı ilişkisi. Kaya, M. ve Kardaş, M.K. (Ed.), Okuma Eğitimi, Ankara: Pegem Akademi.
Peregoy, S. F., & Boyle, O. F. (2000). English learners reading English: What we know, what we need to know. Theory Into Practice, 39(4), 237-247.
Sever, S. (2017). Çocuk ve edebiyat. (Dokuzuncu baskı). İzmir: Tudem Yayıncılık.
Söylemez, Y. (2018). 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programındaki kazanımların üst düzey düşünme becerileri açısından değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (63), 345-384.
Stevens, R. J., Slavin, R. E., ve Farnish, A. M. (1991). The effects of cooperative learning and direct instruction in reading comprehension strategies on main idea identification. Journal of Educational Psychology, 83(1), 8–16. Doi:10.1037/0022-0663.83.1.8
Stevick P. (2004). Roman teorisi. (S. Kantarcıoğlu, Çev.), Ankara: Akçağ Yayınları.
Temizkan M., Atasoy A. (2014). Türkçe ders kitaplarında yer alan hikâye türündeki metinlerin üst yapı açısından değerlendirilmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (Teke) Dergisi, 3(3), 210- 237.
TS (2023). Türkçe sözlük. https://sozluk.gov.tr/ (Erişim tarihi: 17 Ekim 2023).
Williams, J. P. (2005). Instruction in reading comprehension for primary-grade students: A focus on text structure. The Journal Of Special Education, 39(1), 6-18.
Yalçın, S. K. ve Şengül, M. (2007). Dilin İletişim Süreci İçerisindeki Rolü ve İşlevleri. Turkish Studies, 2 (2), 749-769.
Yeşilyurt, N. (2018). Ösküs Uul destanında mitik mekân ve gerçek mekân. Çeşm-i cihan. Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi E-Dergisi, 5(1), 194-211.
Zıllıoğlu, M. (2007). İletişim nedir?. İstanbul: Cem Yayınevi.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Journal of Anatolian Cultural Research (JANCR)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
