Bilsem Tarih Öğretmenlerinin Atölye Hazırlama Deneyimleri (Workshop Preparation Experiences of BİLSEM History Teachers)
Anahtar Kelimeler:
Atölye- BİLSEM- deneyim- öğretmen- tarihÖzet
Bu araştırmanın amacı, BİLSEM (Bilim Sanat Merkezi)’de görev yapan tarih öğretmenlerinin atölye hazırlama deneyimlerini incelemektir. Bu doğrultuda çalışma 2020-2021 eğitim öğretim döneminde, Türkiye’nin çeşitli illerindeki Bilim Sanat Merkezlerinde görev yapan ve atölye deneyimi olan 16 tarih öğretmeni ile yürütülmüştür. Bu araştırmada, betimsel model benimsenmiştir. Araştırmanın verileri araştırmacılar tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış açık uçlu sorular yardımı ile toplanmıştır. Hazırlanan açık uçlu sorular “Google Form” aracılığıyla soru formuna aktarılmış ve ardından gerekli izinler alınarak tarih öğretmenlerine telefon (WhatsApp hizmeti) ile ulaşılarak soruları yanıtlamaları istenmiştir. Araştırmadan elde edilen veriler betimsel analiz ile çözümlenmiştir. Araştırmanın sonuçlarını genel olarak değerlendirmek gerekirse, çalışma grubundaki tarih öğretmenlerinin, atölyelerini öğrenci gelişiminin uygunluğuna ve atölye programının uygulanabilirliğine bakarak oluşturdukları, BİLSEM tarafından kendilerine fiziksel açıdan yeterli atölye imkânlarının sunulmamasından rahatsızlık duydukları ve atölye hazırlama ve uygulama motivasyonuna sahip olmakla birlikte bu konuda uygun koşulların sağlanması ve mesleki olarak kendilerini geliştirmeleri gerekliliğini ifade ettiklerini söylemek mümkündür.
Referanslar
Akhan, N.E. & Altaş, S. (2020). Bilim ve sanat merkezlerindeki sosyal bilgiler öğretmenlerinin çalışma koşullarına yönelik görüşleri. International Aegean Semposiums February 15-16 içinde (s. 29-45). İzmir, Türkiye.
Akhan, O., & Altaş, S. (2021). BİLSEM tarih öğretmenlerinin BİLSEM çalışma koşulları hakkındaki görüşleri. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 133-147.
Aktekin, S. (2009). Türkiye’de Tarih Eğitimi. S. Aktekin, P. Harnett, M. Öztürk ve D. Smart (Eds.), Çok kültürlü bir Avrupa için tarih ve sosyal bilgiler eğitimi içinde (s. 27-44). Ankara: Harf Eğitim Yayıncılığı.
Akyüz, Y. (1999). Türk eğitim tarihi: Başlangıçtan 1999’a kadar. İstanbul: Alfa Yayınları.
Altun, T. & Vural, S. (2012). Bilim ve sanat merkezinde (BİLSEM) görev yapan öğretmen ve yöneticilerin mesleki gelişim ve okul gelişimine yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(42), 152-177.
Baykoç N. (2014). Üstün; akıl, zekâ, deha, yetenek, dâhiler - savantlar gelişimleri ve eğitimleri.
Ankara: Vize Yayınları.
Bolat, H. & Karakuş, F. (2021). Bilim ve sanat merkezleri sosyal bilgiler öğretim programına yönelik öğretmen görüşleri. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(21), 467-497.
Bozan, İ. & Savi Çakar, F. (2020). Bilim ve sanat merkezi öğretmenlerinin yaşadıkları sorunlar ve bu sorunlara ilişkin çözüm önerilerinin belirlenmesi. Turkish Studies Education, 15(3), 1607-1628.
Çetin, A., & Doğan, A. (2018). Bı̇lı̇m ve sanat merkezlerinde görev yapan matematik öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 19(4), 615-641. doi:10.21565/ozelegitimdergisi.370355
Dönmez, N. (2004). Bilim Sanat Merkezleri’nin kuruluşu ve işleyişinde yapılması gereken düzenlemeler. A. Kulaksızoğlu, A. E. Bilgili ve M. R. Şirin (Eds.), Üstün yetenekli çocuklar bildiriler kitabı. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
Dümenci, S. B., Gürsoy, F. & Aral, N. (2016). Türkiye’de okul öncesi dönemdeki üstün potansiyelli ve üstün zekâlı olan çocukların eğitimleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2469-2480.
İlik, S. S. (2019). Üstün yetenekli öğrencilerin eğitiminde görev yapan öğretmenlerin bireyselleştirilmiş eğitim programları hazırlamaya uygulamaya ve izlemeye yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 27(2), 485-495.
Kaplan, I. (1999) Türkiye’de milli eğitim ideolojisi. İstanbul: İletişim Yay.
Karakaya, F., Ünal. A., Çimen, O. & Yılmaz, M. (2018). Fen bilimleri öğretmenlerinin STEM yaklaşımına yönelik farkındalıkları. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 5(1), 124-138.
Karasar, N. (2006). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kazu, Y. & Şenol, C. (2012). Üstün yetenekliler eğitim programlarına ilişkin öğretmen görüşleri (BİLSEM Örneği). E-İnternational Journal of Educational Research 3(2), 13- 35.
Kontaş, H. & Yağcı, E. (2016). BİLSEM öğretmenlerinin program geliştirme ihtiyaçlarına ilişkin geliştirilen programın etkililiği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(3), 902-923.
Koşan, A. (2003). Eğitimde okul-endüstri işbirliği. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(1-2), 107-130.
MEB (2007). Tarih Dersi Öğretim Programı (9.sınıf). Ankara: MEB Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
MEB. (2018). Ortaöğretim tarih dersi (9-10-11. Sınıflar) öğretim programı. Erişim tarihi: 13. 06. 2021. http://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=344 MEB (2019). BİLSEM yönergesi. Tebliğler Dergisi, Ankara. 390-427.
Miles, M.B. & Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. (2nd ed). Thousand Oaks, CA: Sage.
Öğülmüş, K. & Sarı, H. (2014). Bilim ve sanat merkezlerindeki (BİLSEM) karşılaşılan sorunların öğretmen ve öğrenci görüşleri açısından değerlendirilmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2014(2), 254-265.
Su, G. (2020). BİLSEM’de çalışan matematik öğretmenlerinin matematik eğitiminde yaşadıkları sorunların incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Mersin Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Mersin.
Şenol C. (2011). Üstün yetenekliler eğitim programlarına ilişkin öğretmen görüşleri (BİLSEM Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
Ünal, F. & Er, H. (2015). Özel yetenekli öğrencilerin sosyal bilgiler dersine ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 16(1), s.165-182.
Yıldırım. A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 Anadolu Kültürel Araştırmalar Dergisi (ANKAD)
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
