Sınıf Öğretmenlerinin Afet Risk Yönetimine Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi (An Examination of Classroom Teachers' Perspectives on Disaster Risk Management)

Authors

Keywords:

Disaster, disaster management, risk management, opinions of classroom teacher

Abstract

Societies that demonstrate disaster awareness and resilience tend to survive disasters with minimal damage, while those that lack awareness and preparedness for such events are more likely to suffer significant losses. It is therefore essential to cultivate and raise awareness of disasters in order to identify and eliminate potential risks or mitigate their effects. In this sense, it is essential to first develop disaster preparedness and mitigating measures. This research aims to investigate the views of classroom teachers on disaster risk management. The research adopted a phenomenological pattern as a qualitative research approach. The study group consisted of 55 classroom teachers working in the city center of Bitlis during the academic year 2022-2023. An easily accessible sampling method was used to select the participants. Data were collected using a semi-structured interview form with 12 questions, and descriptive and content analysis methods were used to analyze the data. The findings suggest that most classroom teachers lack sufficient knowledge about the concept of disaster risk management and the stages involved in the process. In addition, most classroom teachers do not conduct risk and hazard analyses in their schools as part of the disaster risk management framework. The research showed that classroom teachers do not volunteer in disaster related institutions and organizations and need to prepare for potential disasters.

References

Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı (AFAD), (2014). Açıklamalı afet yönetimi terimleri sözlüğü. Erişim Tarihi: 05.06.2023 https://www.afad.gov.tr/aciklamali- afet-yonetimi-terimleri-sozlugu

Al Khalaileh, M. A., Bond, E. & Alasad, J. A., (2012). Jordanian nurses’ perceptions of their preparedness for disaster management. International Emergency Nursing, 20(1), 14-23.

Arıcı, B. (2021). Türkçe öğretmeni adaylarının topluma hizmet uygulamaları dersinde yapılan AFAD gönüllülük eğitimlerine ilişkin görüşleri. Social Science Development Journal, 6(25), 319-328.

Astuti, N. M. W., Werdhiana, I. K., & Wahyono, U. (2021). Impacts of direct disaster experience on teachers’ knowledge, attitudes and perceptions of disaster risk reduction curriculum implementation in Central Sulawesi, Indonesia. International Journal of Disaster Risk Reduction, 53(1), 101992. https://doi.org/10.1016/j.ijdrr.2020.101992

Azimli Çilingir, G. & Örçen Güler, İ. (2020). Afet politikalarında risk unsuru ve afet mevzuatında risk yönetimi. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 3(1), 152– 165.

Başbuğ, B. B. (2007). Türkiye'de doğal afet risk yönetimi eğitimi. TMMOB Afet Sempozyumu, 123-127.

Benson, C. (2016). ADB sustainable development working paper series no. 41: Promoting sustainable development through disaster risk management. Mandaluyong City, Philippines: Asian Development Bank.

Coşkun, Ş. (2011). İlköğretim öğrencilerine verilen afet eğitimlerinin algılanmasını ölçmek üzere bir araştırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.

Creswell, J. W. (1998). Qualitative inquiry and research design: choosing among five traditions. Thousand Oaks, CA: Sage.

Çelik, A. A. (2020). İlkokul öğretmenlerinin afete hazırlık düzeyleri ile afet eğitiminin eğitim programlarındaki yerine yönelik görüşleri. (Yüksek lisans tezi) .Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Programları ve Öğretimi Ana Bilim Dalı.

Değirmenci, Y., Kuzey, M., & Yetişensoy, O. (2019). Sosyal bilgiler ders kitaplarında afet bilinci ve eğitimi. e-Kafkas Journal of Educational Research, 6(2), 33-46.

EM-DAT (2014) Criteria and definition. Explanatory Notes, Erişim Tarihi: 29.05.2023 http://www.emdat.be/criteriaand-definition

Ergünay, O. (20 Eylül, 2008). Afet yönetiminde kurumsal yapılanma ve mevzuat nedir? nasıl olmalıdır? İstanbul depremi beklerken sorunlar ve çözümler. Bildiriler Kitabı, CHP İstanbul Deprem Sempozyumu, İstanbul.

Erkal, E. & Değerliyurt, M. (2011). Türkiye’de afet yönetimi. Doğu Coğrafya Dergisi, 14(22), 147-164.

Genç, F. N. (2007). Türkiye’de doğal afetler ve doğal afetlerde risk yönetimi. Stratejik Araştırmalar Dergisi, 9(5), 201-226.

İlgen, H. (1995). Afetlerin yaşam üzerine etkileri ve önleme çalışmaları. Türkiye Mühendislik Haberleri, (ss.91-94).

Kadıoğlu, M. (2008), Sel, heyelan ve çığ için risk yönetimi, (Editörler: Kadıoğlu, M. ve Özdamar, E.), Afet Zararlarını Azaltmanın Temel İlkeleri. Ankara: JICA Türkiye Ofisi Yayınları.

Kadıoğlu, M. (2011) Afet yönetimi beklenilmeyeni beklemek, en kötüsünü yönetmek, İstanbul: T.C. Marmara Belediyeler Birliği Yayını.

Kırıkkaya, E.B., Ünver, A.O., & Çakın, O. (2011). İlköğretim fen ve teknoloji programında yer alan afet eğitimi konularına ilişkin öğretmen görüşleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 5(1), 24-42.

King, D. (2000). You’re on your own: Community vulnerability and the need for awareness and education for predicatable natural disasters. Journal of contingencies and crisis management, 8(4), 223-228.

Limoncu, S. & Atmaca, A.B. (2018). Çocuk merkezli afet yönetimi. Megaron, 13(1), 132-143.

Maya, İ. & Sarı, B. (5 Mayıs, 2016). Türkiye’de afet eğitimi ve MEB müfredatındaki afet eğitimi konularının değerlendirilmesi. 8. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi, Çanakkale.

Miles, M.B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Newbury Park, CA: Sage.

Nilgün, O. & İlkkaracan, İ. (2018). Toplumsal cinsiyete duyarlı afet risk yönetimi. Resilience, 2(1), 1-12.

Öcal, A. (2005). İlköğretim sosyal bilgiler dersinde deprem eğitiminin değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (1), 169-184.

Önsüz, M. & Atalay, B. (2015). Afet lojistiği. Osmangazi Tıp Dergisi, 37(3), 1-6.

Özelmacı, Ş. (2016). Ortaokul öğrencilerinin afete ve afet hazırlıklarına ilişkin algılarının incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Özey, R. (2011). Afetler coğrafyası. İstanbul: Aktif Yayınevi.

Özkul, B. & Karaman, E. (2007). Doğal afetler için risk yönetimi. TMMOB Afet Sempozyumu, 5(7), 251-260.

Özler, M. (2019). Kamu yönetimi paradigmasında afet riski yönetiminden yönetişimine. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 139-150.

Özler, M. (2021). Kamu yönetimi bağlamında afete dirençli toplum ve bütünleşik afet risk yönetimi. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(3), 901- 917.

Özmen, B., Gerdan, S., & Ergünay, O. (2015). Okullar için afet ve acil durum yönetimi planları. Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırmalar Dergisi, 3 (1), 37-52.

Öztürk, M.K. (2013). Sınıf öğretmeni adaylarının deprem deneyimleri üzerine bir araştırma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(1), 308-319.

Partigöç, N.S. (2022). Afet risk yönetiminde yapay zekâ kullanımının rolü. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 15(4), 401-411.

Şahin, C. & Sipahioglu, S. (2002). Doğal afetler ve Türkiye. Ankara: Gündüz.

Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Shaw, R., Kobayashi, K. S. H. & Kobayashi, M. (2004). Linking experience, education, perception and earthquake preparedness. Disaster Prevention and Management, 13(1), 39-49.

Taştan, B. (2015). Çoklu afet risk yönetiminde tehlike ve zarar görebilirlik belirlenmesi

için gereksinim analizi. Marmara Coğrafya Dergisi, 31, 366-397.

Tavşancıl, E. & Aslan, E. (2001). Sözel, yazılı ve diğer materyaller için içerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul: Epsilon Yayınevi.

UNISDR (2015). United Nations International Strategy for Disaster Reduction, Sendai Framework for Disaster Risk Reduction 2015–2030. Geneva

UNISDR. (2020). The Unıted Nations Offıce For Disaster Risk Reduction terminolgy on disaster risk eduction. Erişim Tarihi: 01.06.2023.

https://www.preventionweb.net/files/7817_UNISDRTerminologyEnglish.pdf adresinden alınmıştır.

Uzunçıbuk, L. (2005). Yerleşim yerlerinde afet ve risk yönetimi. (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi ve Siyaset Bilimleri Ana Bilim Dalı.

Varol, N. & Kaya, Ç.M. (2018). Afet risk yönetiminde transdisipliner yaklaşım. Afet ve Risk Dergisi, 1(1), 1-8.

Wolcott, H. F. (1994). Transforming qualitative data: Description, analysis, and interpretation. Newbury Park, CA: Sage.

Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2021). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. 12. Baskı, Ankara: Seçkin yayıncılık.

Yücel, H. (2020). Afet risk yönetiminde kurumsal sosyal sorumluluk. International Journal of Management and Administration, 4(8), 348-359.

Published

2023-12-29

How to Cite

DİKMENLİ, Y., & OKUMUŞ, T. (2023). Sınıf Öğretmenlerinin Afet Risk Yönetimine Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi (An Examination of Classroom Teachers’ Perspectives on Disaster Risk Management). Journal of Anatolian Cultural Research (JANCR), 7(3), 193–219. Retrieved from https://ankad.org/index.php/ankad/article/view/154

Similar Articles

1 2 3 4 5 > >> 

You may also start an advanced similarity search for this article.