Ortaokul Öğrencilerinin Transhümanizm Kavramına Yönelik Karar Verme Stillerinin İncelenmesi
DOI:
https://doi.org/10.15659/jancr.v8i3.220Anahtar Kelimeler:
Ortaokul öğrencileri, transhümanizm, karar verme, karar verme stilleri- Transhumanism, decision-making, decision-making styles, secondary school studentsÖzet
Bu araştırma, ortaokul öğrencilerinin transhümanizm konusuna yönelik karar verme stillerini incelemeyi amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda nitel araştırma yöntemiyle gerçekleştirilen çalışmada, öğrencilerin transhümanizm konusundaki karar verme stilleri incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubu, 2022-2023 eğitim öğretim yılı güz döneminde Kırşehir’de bulunan bir devlet okulunda 7. sınıf öğrencisi olan 32 bireyden oluşmaktadır. Çalışmada veriler araştırmacılar tarafından geliştirilen transhümanizme yönelik senaryo formu ile elde edilmiştir. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde içerik analizi yöntemine başvurulmuştur. Araştırma sonucunda, ortaokul öğrencilerinin transhümanizm kavramına yönelik en çok rasyonel karar verme stilini tercih ettiği belirlenmiştir. Bu stili sırasıyla duygusal, bağımlı ve kaçınmacı karar verme stilleri takip etmiştir. Ayrıca, öğrencilerin transhümanizm konusuna yönelik spontane karar verme stili hakkında herhangi bir yanıt vermedikleri ve bu stili kullanmadıkları belirlenmiştir. Araştırma, öğrencilerin karar verme süreçlerinde belirli eğilimler sergiledikleri ve bazı karar verme stillerinin diğerlerine göre daha baskın olduğunu ortaya koymaktadır. Ayrıca çalışma öğrencilerin transhümanizm konusundaki karar verme süreçlerinin nasıl şekillendiğini ve hangi stilleri ön planda tuttuklarını anlamak açısından önemli bilgiler sunmaktadır.
Referanslar
Anderson, B. F. (2002). The three secrets of wise decision making. Single Reef.
Bacanlı, F. (2000). Kararsızlık ölçeğinin geliştirilmesi. The development of indecisiveness Scale. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 2-(14).
Bhushan, N., & Rai, K. (2007). Strategic decision making: applying the analytic hierarchy process. Springer Science & Business Media.
Çelik, E. E. (2017). İnsan ve sonrası. Felsefi Düşün Akademik Felsefe Dergisi, 9,1-15.
Çolakkadıoğlu, O. & Güçray, S. S. (2007). Ergenlerde karar verme ölçeğini Türkçe’ye uyarlama çalışması. Eurasian Journal of Educational Research (EJER), (26), 61-71.
Daft, R.L. (2003). Management (sixth edition). Ohio-USA: South-Western.
Demir, A. (2018). Ölümsüzlük ve yapay zekâ bağlamında trans-hümanizm. AJİT-e, 9(30) 95-104.
Drummond, H. (2002). The art of decision making: mirrors of imagination, masks of fate. John Wiley & Sons. Ltd.
Güneş, G. & Kılcan, B. (2023). What is decision making? What do secondary school students’ mental images say? Journal of Teacher Education and Lifelong Learning, 5(1), 363-373.
Güneş, G. (2024). Ortaokul öğrencilerinin karar verme stillerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Johnson Jr, B. L., & Kruse, S. D. (2012). Decision making for educational leaders: Underexamined dimensions and issues. Albany State University of New York.
Kılcan, B. & Seyhan, O. (2019) Karar verme. Aksoy, B., Akbaba, B. & Kılcan, B. (Ed.), Sosyal bilgilerde beceri eğitimi içinde (s. 335-366). Ankara: Pegem.
Kurzweil R. (2019). İnsanlık 2.0: Tekilliğe doğru biyolojisini aşan insan (4. bs.). (M. Şengel, Çev.) İstanbul: Alfa Bilim.
Mann, L., Harmoni, R., & Power, C. (1989). Adolescent decision-making: The development of competence. Journal of adolescence, 12(3), 265-278.
Merriam, S. B. (2013). Araştırmanın desenlenmesi ve örneklem seçimi (Çev. S. Turan ve D. Yılmaz), S. Turan (Çev. Ed.), Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber içinde, (s.55-82). Nobel.
Öncül, B. (2013). İlköğretim 4. sınıf öğrencilerinin karar verme becerilerine ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Öztürk Dilek, G. (2019). Yapay zekânın etik gerçekleri. AUSBD, 2(4), 47-59.
Ramming, B., & Zweig, M. (2007). Technological singularity. https://citeseerx.ist.psu.edu/document?repid=rep1&type=pdf&doi=977ac750e74073b7bdd148fc3f7c3e6fbd4d950a. Erişim tarihi: 27.10.2024
Russell-Jones, N. (2000). Decision-making pocketbook. Management Pocketbooks.
Sanfey, A., & Dorris, M. (2009). Games in humans and non-human primates: Scanners to single units. In P. W. Glimcher, C. F. Camerer, E. Fehr, & R. A. Poldrack (Eds.). Neuroeconomics decision making and the brain (pp. 63-80). San Diego: Academic.
Scott, S.G. & Bruce, R.A. (1995) Decision-making style: The development and assessment of a new measure. Educational and Psychological Measurement, 55(2), 818-831.
Smith, J. (2000). 30 dakikada doğru karar verme (Çev. E. S. Yarmalı). İstanbul: Damla.
Taşdelen, A. (2001). Öğretmen adaylarının bazı psiko sosyal değişkenlere göre karar verme stilleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(10), 40-52.
Temel, H. (2019). Transhümanizme farklı bir bakış. İnsan ve Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2) 372-380.
Tirosh‐Samuelson, H. (2012). Transhumanism as a secularist faith. Zygon, 47(4), 710-734.
Weber, E. U., & Lindemann, P. G. (2008). From intuition to analysis: Making decisions with our head, our heart, or by the book. In H. Plessner, C. Betsch & T. Betsch (Eds.). Intuition in judgment and decision making (pp. 191-207). New York: Lawrence Erlbaum Associates.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2021). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (12. Baskı). Ankara: Seçkin.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 Anadolu Kültürel Araştırmalar Dergisi (ANKAD)
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
